kadın

indirime a$ıktır.

kadın, indirim lafını her duydugunda kendinden geçer ve elinde ne i$ varsa bırakır, ne randevusu varsa erteler, saat kac olursa olsun kendini sokaga atar.

indirimli yere gidene dek, acaba gecenlerde begendigim o beyaz elbisenin bedeni kalmmı$ mıdır, peki ya o tshirt? umarım bitmemi$tir...allah’ım lütfen bitmemi$ olsuuuun! $eklinde kendi kendini yiyerek bitirme $erefine nail olan tek varlıktır. tabi oraya deyim yerindeyse ucarak gittigini de eklemeye gerek duymuyorum.

indirim yerine ula$tıgında direk elini bir $eylere atar, acaba burdan ucuz ne bulabilirim edasında bakınır durur. buldugunu sırtına atar diger objelere dogru yönelir. yeri geldiginde bir diger kadının elindeki $eyi alıp bakmakta sakınca görmez. sonucta henüz para verilmemi$tir bunun icin, yani mal herkesin malıdır mantalitesine bürünmü$tür bile.
sırtında dag gibi elbise yıgını olu$tugunda gider görevliden en sonunda bir alı$veri$ sepeti almayı akıl eder.

sıra elindekileri denemeye gelmi$tir. cıkarır dener cıkar aynaya bakar geri döner. hepsine aynı i$lemi uyguladıktan sonra, giyinme kabininden cıkar ve ödeme sırasına gecer. i$te tam bu anda: yaa $imdi biraz pahalıya kactım ben, bi kac tanesini acaba bıraksam mı ne yapsam der.
neden? cunku girerken o kadar hırs ve de alma duygusuyla yanıp kavrulmu$tur ki napacagını bilmeden davrnmı$tır.
bu dü$ünce balonları sırasında artık ödeme kuyrugundadır. kafasının calı$tıgı anda, istemedigi bir kac parcayı oraya buraya sıkı$tırır. geri kalanları aldıgında suratında kocaman bir gülümsemeyle salına salına magazadan cıkar.

ihtiyacı olmasa da yine de ucuzluktan almı$tır bir $eyler i$te. kafasında tasarladıgından cok daha farklı mecralardan alı$veri$ yaptıgını söylememe gerek kalmamı$tır sanırım.

giren girmi$tir, artık rahattır.

(bkz: oh be)