ilk maaş ile yapılanlar

1) aileye ve arkadaşlara yemek ısmarlamak.
2) aylardır hayali kurulan kulaklığı almak.
3) işe giderken giyilmek üzere takım, ayakkabı, saat almak.

(bkz: yapacak çok şeyi olup hiçbir şey yapamamak)

(bkz: öğrenim kredisi geri ödemesi)

(bkz: kredi kartı borcu)

maaşa geçermi bilmem ama belediyede gönüllü ders verirken sen de öğrencisin minikte olsa bi miktar verelim demişlerdi. ben de olur dedim. işin komiği miktar hakikaten minikti. sadece yol parası diyeyim ama yine de dışardan kazandigim ilk para. beş tane halka tatlı aldim tanesi 75 kuruş. annem kardeşim ananem dedem ben güle oynaya yedik. en pahalı yemekler olsa öyle keyifle yemezdik eminim.

maaş falan şuan okuması bıle keyıf verdı ama daha çok var ya

çılgınlar gibi alışveriş yapıyorum her defasında

yüze sürmek, koklamak, sahte mi gerçek mi diye incelemek, büyükten küçüğe sıraya dizmek, havaya şaçıp tekrar sıraya dizmek, cüzdana koymak ve pinokyo hikayesindeki gibi hepsinin yok olması.

(bkz: karıya gitmek)

daha önceden tanıdığın tüm arkadaşlara söz verme dolayısıyla asla gerçekleşmeyan hayallerimi.

ilk ișimde 660 lira almıştım çok gelmişti bir an gaza gelip evimizin 550 lira olan kirasını annemlere vermiştim. sonra da param bitince gurur yapıp isteyememiştim.

bankamatikten 10-20 tl çekmeyi bırakıp, topluca çekilip gecesinde içmeye gidilir.

aylık akbil doldurulur
sonrası içme hediyeler vs

raf'tan çinkes'e transfer olmuştum

ufacık bir staj maaşıyla eve giderken herkese tek tek hediye almak. bunu hak ettik diyerek arkadaşla parliamente girmek. saçını boyatmak. iki gün sonra babadan öğle yemeği için para istemek.

kira + depozito + emlakçı komisyonuna gitmiştir.
(bkz: ikinci maaş ile yapılanlar)

borç ödemek.