idealizm

dünyayı ve varoluşu bilinç ve düşünceye öncelik vererek açıklama öğretisinin temel olduğu felsefi akımın edebiyattaki uzantısıdır. idealist felsefenin tüm özellikleri edebi eserlerde de görülür. 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkmıştır. bireyci dünya görüşü ve simgecilik akımına bir tepki olarak doğmuştur. çağcıl yaşamın artık makineleşen toplumları ve alabildiğine serpilip gelişen kentleriyle bireyi topluluk içinde yaşamaya zorladığını vurgulayan idealizm, bir arada yaşamanın yarattığı ortak kanı ve duyguları dile getirmeyi amaçlamaktadır.
topluluk bilincini ve bu bilince göre bireyin varoluşunu, yaşamı belli belirsiz yönlendiren kimi tinsel gerçekleri betimlemeyi ön planda tutar. en büyük temsilcisi fransız yazar jules romains’tir. bu akımın temelleri, romains’le chenneviere’nin yazdığı petit traite de versification (şiir üzerine küçük inceleme) ve georges duhamel’le charles vildrac’ın kaleme aldığı notes su la technique poetique (şiir tekniği üzerine notlar) adlı eserlerde ortaya konulmuştur.