hayat ne tuhaf vapurlar filan

(bkz: oncelikle iyi aksamlar diliyorum),

(bkz: anladın sen onu),

(bkz: oha falan oldum),

(bkz: tam super olucak),

(bkz: benimlen polemigine girmeyin),

toplumsal uyusturucu doneminde yasıyoruz, telvizyon, internet, din, kapitalizm, amacsız bahsedilmis vaad edilmiş guzellikler; para, ev, araba...

bu uyusturucu bizi suru yapmıs, bu surunun bir koklasma bicimi var birbirini tanıma bicimi, bu kimi zaman kıyafetlerle, kimi zaman dinlenilen muzik ile kimi zaman vakit gecirilen yerle oluyor, iste kimi zamanda jargonla.

kimisi daha genelin icinde yer alıyor anladın sen onu diyor, haftanın bir gunu yeni bolumunu, diger gunleri tekrarını izledigi bir diziye tabi oldugu icin, kimisi daha ufak bir kesime tabi oluyor hayat ne tuhaf vapurlar filan diyor, cunku onu diyince o da toplumdan biri oluyor bireylikten kurtuluyor parcası oluyor bir butunun, var oluyor bir sekilde, hic olmaktan iyidir diyor...