gunumuzde mutluluk hakkında yazılanlardan edinebildiğim fikir şu şekilde: "mutluluk istediğin şeye istediğin zaman sahip olabilmektir"(kebap olabilir mesela örnek..).
bu durumda bir başka deyişle kendini tatmin edebilme hissine mutluluk denir.
bu fikirden hareketle doyurulmamış istekleri daha fazla olan insanların mutlu olma olasılığı angelina jolie’den fazladır ya da en azından kendisini bu şekilde kandırabilmesi için bir olanak mevcuttur ve kendisini kandırarak da mutlu olsa mutluluğun sahtesi olmaz.
mutluluk mevzusuna "gunumuzde" diye baslayan bir bakış açısı getirmek amacı ile başlığı açan kardeşimiz de sanıyorum eskiden mutluluğun daha farklı bişi olduğuna dikkat çekmek istemektedir. oysaki geçmişte de mutluluk istediğin şeye istedin anda sahip olabilme tatmini idi, sadece onların yolları başkaydı (kebapçıya telefon açamayıp, evde hazırlanmış olan kıymalı iç ile oraya kadar yürümek, orda pide olana kadar beklemek, alıp eve gelip afiyetlen yemek gibi..).
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?