gözlerin kararması

" gözü 'daha yükseklerde bir yerde' olan herkes günün birinde gözünün kararabileceğini hesaba katmalıdır. nedir göz kararması? düşme korkusu mu? peki ama gözetleme kulesinin sapasağlam tırabzanları da olsa bu korkuya kapılırız; neden? yok, göz kararması düşme korkusundan farklı bir şey. bizi çağıran, bizi kışkırtan, altımızdaki boşluğun sesidir göz kararması; düşme arzusudur, bu arzunun karşısında dehşete kapılır, kendimizi korumaya çalışırız. " diye buyruk etmiş milan kundera varolmanın dayanılmaz hafifliği'nde, bence biraz daha farklı;

gözlerin kararması, birşeylerin cana tak etmesidir. önünde duran trabzanların önemi yoktur, o balkonu kapı dışında bir yerden terketmektir gözlerin kararması, ya kanatlanıp uçacaksındır, ya da onlarca metre yükseklikten yere çarpacak. trabzanlı arkanda bıraktığın saniye içini titretmeyendir gözlerin kararması. belki de hayatta ilk defa büyük bir şeye cesaret edişindir. ne düşmek umrundadır ne de uçmak, yalnızca o adımı atabilmektir gözlerin kararması.