gerard de nerval’e ait şiirdir.
garibim, yaslıyım, yok derdime çare bulan,
kalesi elden gitmiş aquitaine’li beyim ben:
bir tek yıldızım söndü, darmadağın sazımdan
karasevda’nın kara güneşidir akseden.
o mezar gecesinden, ey tesellim bir zaman,
pausilippe’i, italyan denizini ver geri,
ve o çiçeği, dertli gönlüme merhem olan,
çardakta asmalarla sarmaş dolaş gülleri.
phoibos, amor muyum?... lusignan mı, biron mu?
kraliçenin öptüğü alnım hâlâ kırmızı;
mest olmuşum mağarada yüzüyorken su kızı...
iki kere muzaffer, aşmışım acheron’u:
orphee gibi duyurmuş sazımın her kirişi
kâh bir peri çığlığı, kâh bir kız iç çekişi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?