ekmek

istanbul’da bugünden itibaren 300 gram ekmek 85 ykr, 350 gram ekmek 1 ytl, bir kilo ekmek ise 2.85 ytl’den satışa sunulmaya başlanacak.

en az 3(üç) çocuk yapın.

herbiri günde 1 ekmek tüketsin.

siz de 2 ekmek yiyin toplam 5 etsin.

beş ekmek günde, 4,250 ytl

ayda, 127,500 ytl

asgari ücret net, 435 ytl

afiyet olsun..

ekmek. anlat anlat bitmez. bir parçası bile dünyalar kadar kıymetli olan başka birşey var mıdır dünyada bilinmez.

ekmek diye bir sürü şey var piyasada. çeşitli şekillerde üretilen, dilimlisi, kepeklisi, poşetlisi, teklisi, çiftlisi, çiçeklisi, susamlısı, simitimsi, pide gibisi. say say bitmez. ama biz anadoluyuz. biz ekmeği taş fırında pişmiş klasik ekmek şekillisini severiz.

bizim ekmeğimizin her köşesi, her noktası ayrı bir lezzetlidir. bizim kültürümüzdür. üzerindeki yarığın üstü kızarır, çıtır çıtır olur, orasını ayrı severiz, köşeleri sert olur, ayrı severiz, içi yumuşacık pamuk gibi olur ayrı severiz, yanyana pişerken diğer ekmeklere yapışan kısmı bembeyaz olur ayrı severiz.

"ekmek çıktı" diye bir lafımız var bir de.
kasa kasa çıkar fırınlardan. sıcak sıcak yemesi ayrı bir zevklidir. gazeteye sarılı alıp eve götürmek ayrı bir zevktir. bir de eve gidene kadar köşelerinden başlayıp yol boyunca ekmeği yemek vardır ki, yapmayan ağzının tadını bilmiyor demektir.

öğrenci evlerinde ne zaman sabahlansa fırından sabah ekmeğinin çıkması beklenir. sıcak sıcak gidip alınır. sade sade yenir ve yatılır. biraz mideye oturur ama olsun. yine de severiz.

bizim ekmeğimiz başlı başına bir yemek çeşidimizdir. tarifi yoktur malesef. kimse ekmek tarifi vermez. fırıncıların sırrıdır.

elleri öpülesice fırıncılar.

edit: en önemli şeyi unutmuşum ya. biz bir de çorbayı ya da yemeği bitirdiysek, ekmekle tabağı temizleriz. sonra o ekmeği de yeriz. yemeğin en keyifli yanlarından biridir. tabağı püri pak ederiz ekmekle.

çarpma tehlikesi olan tahıl ürünü yiyecektir.

birisini yahut birilerini "tamam ben $u saatte $uraya gelicem orda bulu$alim" diyerek bahsi gecen yere asla gitmemek eylemi..buyuk ayip.

harcanan emegin karsiligi.

bread from hand, water from lake.

(bkz: nan)

undan imal edilen, yemeklerin ba$rolunde muhakkak yer alan bir yiyecek..

aksaray’da alınan ekmekten izmarit çıkmış .
http://www.haberturk.com/yasam/haber/750327-vatandasa-pes-dedirtti

1 temmuzdan itibaren eski ekmeklerin yerini daha az tuzlu, daha du$uk gramajli ama daha fazla doygunluk hissi veren eklmekler alacakmi$. boylelikle kimi hastaliklarin da onune gecilecekmi$ bi$ilermi$.

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/20837691.asp

ekmeğin gramını tuzunu düşürürken fiyatını da düşecekler mi acaba diye düşündüm de . onlarda bir şeyin fiyatını düşürecek göz var mı bee diye söylendim kendime.

yeni sürümünü test ettim onaylıyorum. hafiften kepek ekmeği görünümlü kendisi. lezzeti de yerinde.

(bkz: ekmek şarap sen ve ben)

(bkz: tayyib ekmeği)

(bkz: trabzon ekmeği)

(bkz: ekmek için ekmeleddin)

türk halkının en çok tükettiği ve en çok israf ettiği yiyecektir.

bir orhan veli kanık şiiridir bir de;



dilimin ucunda bir eski arkadas adi
unutulmus sekilleri tasiyan bulutlar
bir gokyuzu genisligiyle ruhuma dolar
otlarin ustune sirt ustu yatmanin tadi



avucumda sicakligini duydugum ekmek
ustumde hatirasi kadar guzel sonbahar
o bembeyaz , o tertemiz bulutlara dalar
dusunurum bir cocuk turkusu soyleyerek

(bkz: bayat ekmek)

(bkz: ekmek parası)