’bazı ruhlar dışbükeydir, bazı ruhlar içbükey. biz içbükey ruhlarız, babamla ben. içimize doğru kapanırız istiridye gibi. içimizin tam ortasında duran, patlamayan, patlayıp da ortalığa saçılmayan, saçılıp da herkesi kirletmeyen incimiz-çıbanımız kistleşir içimizde. kistleşen bu inci-çıbanımız varlığımızın özüdür, habis..’
(bkz: yeşil peri gecesi)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?