mor ve otesi sarkisi;
cocuktun, kirilgandin
artik korku yok nemli gozlerinde
yuzlerce binlercesi var
omzuna oturmus, ordan sana bakar
cektin gittin baharin pesine
guzelim renkler yuzunde
artik donup bakmazsin
gunesin soldugu evlere
ciplak dursam, tanriya sorsam
niye olur insan bile bile?
ardimda yillar sinsice kalbime sorar
niye bu sucluluk niye?
yolculugun sonunda
bembeyaz sevgini ort uykuma
dun sabah seni gordum
aklin takilmis yine baliklara
tertemiz, issiz kalbin
arabadan kaciyor vahsi sokaklarda
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?