özer atik’in komedi dükkanı’nda gitarıyla çaldığı ve söylediği şarkıların elektrik gitar, davul, bass gitar, keman ve viyola gibi enstrümanlar vasıtasıyla yeniden düzenlenmiş hallerinin bulunduğu albüm. pek çok şarkı yeni düzenlemeleriyle de iyi olmuş fakat ne yazar gibi insanı bir depresyondan bir başka depresyona rahatlıkla sürükleyebilecek bir parçayı, ’kalkın dans edip dinleyin bu şarkıyı’ dercesine hareketlilikte bir kıvama getirmenin mantığını çözemedim açıkçası.
bir kaç kabullenemediğim nokta haricinde piyasada bulunan pek çok pop türüne ait gösterilen albümden çok çok daha başarılı bir albüm olmuş.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?