yalnızlık

bütün güvendiğiniz insanlar tarafından aldatıldığınızı hissettikten, çevrenizde konuşacak hiç kimse bulamadıktan sonra çok yoğun hissedilecek duygu. ne gözünüze uyku girer ne de canınız bir şey yapmak ister. boş boş bakılır bilgisayar varsa ekranına, yoksa televizyona, o da yoksa boş duvara. yapmaktan zevk aldığınız şeyleri yapmaz olursunuz çünkü onlar da teselli vermez. boğazınızda düğümlenir bir şeyler ama açığa çıkamaz. gözyaşlarınız vardır ama gözlerinizden akmaz. birine güvenmek, sarılmak ve bu sefer aldanmamak istersiniz ama o biri hiçbir zaman var olmaz, var olsa zaten yalnızlık olmaz. onun umuduyla yaşar ama bir süre sonra ona olan umudu da yitirirsiniz. işte yalnızlığın bittiği noktadır bu. çünkü en umudunuzu yitirdiğiniz sırada o biri karşınıza çıkar. ne var ki bir gün gitmek üzere girer hayatınıza. o yüzden kaçınılmazdır yalnızlık.