sikik bişi. iki senedir hayatımı cehenneme çevirdi bu piç soru havuzu. uyuyamıyorum, algı ile bilinç arasındaki köprüyü kuramadığım dakikalar oluyor, bir nesneye bakıp da mana atayamadığım anlar... kırmızı bir coca cola tenkesi görünce gülen çocuğun mizah anlayışının boyut kazanması ile gülüyorum hayata ki yaptığım şey kavramlar arası yeni ilintiler bulmak ve tüm bunların diğer bazı insanlarca algılandığını bilmek. sonra herşeye şaşırmak.
sinirden kendimi sikeceğim. beyin çeperlerim çatlıyor hissediyorum. felsefe yol da olmaktır derler. ne başı var ne sonu... sonsuzluğu kavrayışımızla bir sayıyı durmadan 2 ye bölerek küçülttüğüm düşün evrenim yanıyor. ne yolmuş... ben yoruldum halim kalmadı. bir de az felsefe inançsızlığa, çok felsefe imana götürür derler. yarrağımı yesinler. iki senedir kat-i suretle doğruluğuna kanaat getirdiğim şeyler güdülere ve evrime meydan okuyabildikçe insan olmanın şuuruna varabildiğimiz ve felsefenin asıl sorununun "intihar" olduğu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?