the cell

passive
her şeyiyle farklıdır.. oturup tekrar tekrar izlenesi aşmış görünütüleriyle, senaryosuyla, howard shore’un yaptığı o muhteşem müzikleriyle, psikoloji gibi erişilemez bir alanı kolaya indirgeyerek bilim kurguya kavuşturmasıyla, vincent d onofrio’nun kevin spacey kadar iyi seri katil oyunculuğuyla ve son olarak ’freud izlese adam sevinçten ağlardı bea’ dedirtmesiyle amerikan film endüstrisinin ve 2000’li yılların en iyi filmlerinden biridir..

böyle bir film yaptığı için tarsem singh’in ellerinden öpüyorum.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol