yüzün beyaz, abajur yeşil, gece mor;
esrimiş kalbim, şarkısını söylüyor.
her yanın avuçlarıma dökülüyor
çeşmeden akan suyun berraklığında.
dolaşan bir dudak mı var saçlarını?
ay tırmanıyor zeytin ağaçlarını.
sürü bulutlar gece yamaçlarını
otlayıp yayılıyor gök kırlığında.
üzerinden örtüyü mü çekti bir el?
gece ayaklarından akıp giden sel;
seyrine doyulmuyor ruhunun, güzel
bu manzara gibi, bu ayışığında...
yeniden yarattı seni gizli bir el!
.
ahmet muhip dranas
.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?