evlat edinmek

ülkemizde çocuk olmak da zor. hemde belkide en zoru.
başka ülkelerde evlatlık alınan çocuğa aile gül gibi bakar, gerkeç ebeveynleri olmadıklarını hissettirmezler bile. ama bizim ülkemizde onlar evlat edinilseler bile, gerçek ebeveyn rolü oynayabilen az aileye düşerler. birşeyleri güzlemek çok zor bu ülkede çünkü bizim süper dizilerimiz var. dizilerin her birinde mutlaka zamanında evlat edinilmiş, sonradan onların çocukları olmadığını öğrenmiş insanlar anlatılıyor. içimiz o kadar kara.

gelelim işin sosyal ve aile içi boyutuna. bizim yetiştirme yurtlarımızda, kimsesiz çocuklara bakmayı amaçlamış kurumlarımızda çocuklara uygulanan şiddet göz ardı edilemez. daha yürümeyi öğrenemeyen çocuk ne yazıkki tecavüzle tanışıyor, dayakla tanışıyor. kendi öz evlatlarına, kundaktaki bebeklerine tecavüz edebilen ailelerimiz de göz ardı edilemez. daha çok detay var ama bunlar zaten bir şekilde sözlükte anlatılmıştır. medyada görülen şeylere tepkilerin sanal ortamlarda verildiği düşünülürse.

bu ülkede eğitimsizlik o kadar az bir seviyede ki, kimsesiz çocuklarımıza bile adam gibi bakamıyoruz.