ilk defa dinlediğimde içimde bir şeylerin teker teker koptuğunu farkedebildim..bunlar zar zor yapıştırdığım yara bantlarımdı kabuk bağlamamış yaralarımın üstündeki...tek tek hepsi kopuyordu şarkı akarken..engel olamıyordum..pıt pıt hepsi ama hepsi koptu şarkı bitince.pişmanlık hiç bu kadar net görülmemişti o dizeleri söylerken ’’şimdi anladım tüm gerçekleri,suç belki bende gizledim sevdiğimi....’’ diye devam eden dizeler beynime vurup vurup duruyordu...
en nihayetinde durdu beynim bi kaçsaniyeliğine kalbimde..güzel şarkı dedim kendi kendime..sadece bu döküldü ıslak ağzımdan!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?