canım ve yaşam kalitem söz konusu olduğunda devlet hastanesine tercih edeceğim sağlık kurumu.
gerek düşük maaş gerek kötü çalışma koşulları sebebiyle donanımlı hekimler özele kaçmanın yolunu arıyor.
devlet hastanesinde, maaşını ben veriyorum adam gibi tedavi et diyen hasta; babamı kurtaramazsan gerisine karışmam diyen hasta özel hastaneye gelince sevgi pıtırcığı oluyor (sanki özel hastanede faturayı ben ödeyeceğim).
üniversite hastanesinde 20 bin lira alan hocam özel hastanede daha rahat koşullarda 90 bin lira alıyor. dolayısıyla fırsatı bulduğunda vuruyor voleyi geçiyor özel hastaneye.
olan kime oluyor ? hastane sahibine, siyasilere ya da hekimlere mi oluyor ? yoksul ya da orta direk ailelere oluyor. asistanlığı boyunca birkaç spesifik vaka görmüş (belki onu da görememiş) hekimin eline kalıyorsun.
sağlık sistemindeki bozukluk sosyal adaletsizliği de beraberinde getiriyor. çözüm ise toplumun eğitilmesinden geçiyor. siyasilerin halkın sağlığını oyuncak olarak görmemesi gerekiyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?