bir zamanlar anadolu da

yılmaz erdoğan’ın da rol aldığı film. ve bence ilk kez onun gerçek oyunculuğunu görme fırsatı bulduğumuz film. hem de kendisine hiç gitmeyecek bir polis rolünde. cem yılmaz’ın gora’da, arog’da, yahşi batıda’ki peltek peltek konuşan zorlama tipi gibi, yılmaz erdoğan’ın da bir demet tiyatroda ve vizontelelerdeki atlayıp zıplayıp duran zorlama karakterleri oldum olası itici gelmişti bana. hiç birisine "adam güzel oynadı valla, yaşadı resmen" denmez zaten. üreticiliklerine laf yok, güzel hikayeler yazıyorlar, espiri üretiyorlar ama bu filmlerde iyi oyunculuk sergilediklerini kimse söylemesin. böyle bir şey beklemek zorunda değiliz ikisinden de aslında. esas sahip oldukları etiketlerin(komedyenlik-yazarlık) hakkını veriyorlar.

gelelim bu filme. izleyeli epey oluyor ama her karakterin iç dünyasının ekrana iyi yansıtılması ve karakterlerin gerçekliği, özellikle yılmaz erdoğan’ın işini kendi bildiği gibi yapmaya çalışan komser rolü, doktor rolündeki mehmet uzuner’in sık sık düşünmesi ve derin bakışları, savcının "orayı şöyle yazalım" diye başlayıp yazdırdığı tutanaklar akılda kalıcıydı.