ilkokulda ezberim iyi olduğundan bana ezberletilen şiirdi. beni küçükken hüzünlendiren kıtası aklımda beliriverdi;
dunyanin butun ciceklerini diyorum,
okulun duvari coktu altinda kaldim,
ama ben dunya ustundeyim, toprakta,
yaz kis bir sey soyleyen toprakta,
cile cektim, yalniz kaldim, ama yasadim,
yurdumun ciceklenmesi icin daima yasadim,
bilir bunu bahceler, kayalar, koyler bilir.
simdi sustum, ortun beni, yatirin buraya,
dunyanin butun ciceklerini getirin buraya..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?