mutluluk aptallara göredir derler. ancak aptallar sınırsız bir mutluluğa erişirmiş.
aynı zamanda faulkner şöyle der ’’insanlar sorunlara muhtaçtır. ruhu keskinleştirip kuvvetlendirmek için biraz yenilgi ve umutsuzluk gerekir. mutluluk sadece sebzelere özgüdür.’’ ona diyecek birşeyimiz tabiki yok. fakat bazen düşünürüm. mutsuzluk denen şey insanı geliştirsede yaşamdan alı koyar. neden anımızın tadına varıpta acımızla, üzüntümüzle beraber mutlu olamayalım ki.
sebze olun, aptal olun. ne çıkar öyle olsak. mutlu olun !
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?