çatı

1 . bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü:
"sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı."- ö. seyfettin.
2 . birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü.
3 . yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer.
4 . insan ve hayvanda iskeletin kuruluşu.
5 . mecaz barınılan, sığınılan yer.
6 . mecaz belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik.
7 . dil bilgisi özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi.
8 . edebiyat hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu:
"halit ziya uşaklıgil’in, yakup kadri karaosmanoğlu’nun, reşat nuri güntekin’in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız."- h. taner.
9 . mimarlık bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı.