çarşı

1980’li yillarin basinda besiktas’ta sair veysi sokak’taki ikinci el elektronik urunlerin satildigi dukkanlarda carsi grubu dogdu.
besiktas maclarinda bulusan ayni mahallenin cocuklari, besiktas taraftarinda ortak bir kultur ve sayginlik olusturmayi basardi.
tribunlerin en atesli tezahuratlarini onlar yapardi.
en yaratici tribun sloganlarini onlar bulurdu.
takimlarini hic yalniz birakmazlardi.
besiktas’i koru korune takip etmezlerdi.
ilk defa onlar takima sirtini donmus, ilk defa onlar formasini islatmayanlara en anlamli tepkiyi gostermislerdi.
diger takimlarin taraftarlari carsi’nin sloganlarini taklit eder, kahvehanede toplanan carsi’nin genclerini guldururlerdi.
hepsi misket oynanilan, cember cevirilen, mahalle maclarinin yapildigi gunlerden beri birbirlerini taniyorlardi. ayni dili konusuyorlardi.
carsi’yi farkli kilan lumpen bir futbol kulturunu memleket sorunlariyla opusturmeleriydi.
"surekli aydinlik icin bir dakika karanlik" eylemlerinde sadece carsi tribununde cakmaklar yanardi.
"susma sustukca sira sana gelecek" diye bagiran onlardi.
irak’ta savasa hayir eylemlerine, "savasan sahinlere karsi kara kartallar" diye katilmislardi.
lazio’nun o bilinen irkci soylemine karsi, carsi tribununde italyanca fasizmi lanetleyen sloganlar vardi.
carsi’yi kuranlar mahallenin delikanlilariydi.
tribunde sayginlik kazanmanin raconu vardi. mertlik, sadakat ve dayanisma olmazsa olmazdi.
"beraber yurunen ve beraber islanilan bu yollarda" gecen 20 yillik bir tecrube carsi’yi sadece anadolu’da degil, avrupa’da da bir marka haline getirdi.
forza besiktas’in kuruculari yaslanmis, olgunlasmis, coluk cocuk sahibi olmus ama besiktas sevgisini hic yitirmemislerdi.
anarsi’nin o isyankar a’si yasama bakislarinin ozetiydi.