ah cocukluk.
cok ugra$tirmi$ti bonibon bizi zamaninda.deli gibi harf biriktirir bedava bonibon alacam diye didinir dururdum.hatta okumayi bile bonibon sayesinde cozdum desem yeridir.oysa babama soylesem kolisiyle alacakti ama i$te o anda emek ve alinteri kavramlari giriyordu devreye.
hicbir zaman bonibon yazisini tamamlayamami$tim ama cok $ukur ki mahalle bakkalimiz laz bakkal tadinda bir bireydi.ne zaman "buneabuun" yazsini tamamlayiversem solugu laz bakkalin yaninda alir, "laz bakkal amca, bonibon olmadi ama buneabuun yazabildiginde iki kutu bonibon kazaniyorsun, ingilizce ya o sebeple" diyip uc kutu bonibon alirdim.laz bakkal amca kulturumden etkilenmi$ olacak ki hep bir kutu fazlasini verirdi.
buyuyunce ogrendim ki laz bakkal amcayi kekledim zannedip uc kutu bonibonla eve dondugum her gunun ak$ami babam laz bakkal amcaya ugrar "bizim oglan bugun kac bonibon aldi bakkal efendi" der aldigim uc kutu bonibonun parasini odermi$.
not:yukarida yazilan her $ey hayal urunudur.yazar burada cocuklugun saflikla kurnazligin ayni potada percinlendigi gunahsizligin sembolu oldugunu betimlemek istemi$.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?