bir sehri geride bırakmak

bir hayatı geride bırakmaktır.yeni bir başlangıçtır.
bazen okul bahane olur,bazen aile,bazen de eski bir aşk...
meraklar insanın içini yer durur.
acaba bensiz orda şuan neler oluyor?,yokluğum farkedilir mi? vb.
ama yine de bazen kalbe soğuk sular serper kötü alışkanlıklardan,kötü insanlardan uzaklaşmak.

bir seni daha geride bırakmaktır bu. acı verir insana.

cezmi ersöz tarzı yazı yazabilmek için geniş alan. saplantılı kişilikler için ağlama sebebi. azıcık umarsız insanlar "sikeyim şehrin alayını" diyerek gayet mutlu bir şekilde, depresyona girmeden yer değiştirebilmektedir. çiçek miyiz lan biz yerimiz değiştirildiğinde solalım. köküm yok bişeyim yok. tohumumu alır giderim buradan.
hamiş: sırf bu yüzeyselliği yüzünden tohuma kaçacak id est bu gidişle. neyse.

yeni bir şehre gelmektir. yeni okul, yeni ev, yeni arkadaşlar başlarda alışması zor olsa da sonradan düzene girer. yeter ki şehir deniz kıyısında olsun.

cocukluğunuzun en güzel zamanlarının gectiği şehir ise aynı zamanda bir parcanızdan ayrılmaktır diğer sehirde size ne vaade dilirse edilsin.

geri dönmek ağlatır,hem de bayağa....

akşamüstü şehrin ışıkları yavaş yavaş belirir gözler nemli.

özlemek ve bundan da daha güzel ve tatlı olanı özlenen olmak...

o şehir istanbul ise zordur.. bazı şeyler yarım kalmıştır yine.. öylece bakarsın, yapacak bişey yoktur..

bazen, kendini geride bırakmak anlamına gelir. yaşadığın kadar varsındır ve bıraktığın yerdedir yaşadıkların. başka biri olur çıkarsın farketmeden geride bırakılacak başka bir şehirde.

iş için eğitim için değilse çok daha zor bir karardır. eser aklınıza biri değil binini bırakırım arkamda deyip çekip gidersiniz. birde içinde sevdiklerinizi bırakmak olmasa insan kendini şovalye gibi hissediyor.

bir şehri tam kabinden beyninden vurup gitmek..

(bkz: yağmur)
(bkz: teoman)

(bkz: bir sehre gidememek)