zaman zamn haykiriyordu vedalar yürekte
sesleri dinlediginde, ask yitik kalıyordu
her donuslerin vazgecisleri daha hızlı oluyordu
oysa ben gerceklik otesi ruhum teslimiyeti icin
kadeh kaldirmistim..
yarım , tükendi..
yikildi(m)
o kadar siyahtı ki heyecanlar
adim adim yaklasan ayriliklari
bile
gözlere süzdürmedi
his!
iste geride kalanların
tek vasisi olan
bende ki
teslimiyetti..
kir icinde bu yanışlar artık..
can’dan öte an için savrulan
vedalar gibi..
e.y.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?