bilgi itiraf

her ne kadar yaşanan iç savaş, terör eylemleri, mülteci sorunu gibi problemlerimiz varken; konuşulmasından, gündeme gelmesinden rahatsız olsam da ben de futboldan vazgeçemiyorum. nasıl lanet bir şeyse, içimi kıpır kıpır ettiriyor.

çok acikmistim. muhabbet olsun diye sevgilime yiyeceğim yemeğin fotoğrafını attım. voooooaaaa onu sen mi yiyeceksin gibi bisey dedi. konuyu değiştirmeye çalıştım döndü dolaştı onu sen mi yiyeceksin dedi. sussun diye pislik yaptım. hepsinide ben yedim şrfsz. pişmanım.

ölmeyi hak etmeye bakacak bir çakal olabilecek potansiyelim varken dümdüz bir hayat yaşayan maaşlı bir personelim.

bilgi sözlükte yeniyim. senelerdir bilmem kaç bin ekşi itiraf okumuş kişi olarak bu başlığa bu kadar az entry girilmesine çok şaşırdım doğrusu...
neyse buralar değerlenecek inşallah.
tanım: insanların içini dökmesi gereken başlık.

yaşanan son teror olaylarından sonra okulun kimlik kontrolünü zorunlu hale getirdiği bu günlerde okul kimligimi kaybettim ve güvenlik tarafından terörist muamelesi gordum. aferin bana.

(bkz: kafamda at var)

ders çalışırken acayip şeyler aklıma gelir, misal hikaye dilinin ne kadar de değerli olduğu ve bizim bu metodu ne kadar hafife aldığımız konusu.yaradan bile hikaye ve menkıbe anlatmıyor mu? peki bizim küçümseme sebebibimiz nedir?itiraf bunun surasında ki hikayelerden gerçekten etkilenebiliyorum.

hayatın zorluğunu 24 yaşından itibaren hissetmeye başladım kafa yapımın değiştiğini olgunlaştığımı hissettim ama bunda en büyük neden 5 sene önce babamı kaybetmem, güzel zamanlarımı zor zamanlarımı tek başıma geçirdim öyle de devam edicek

bugün hayattan bir anda soğuduğumu fark ettim. bunca yıl oku akademik kariyer yap. hayatı dolu dolu yaşa. ve geldiğin noktaya bak. hiçliğin ortasında kaldığını bu kadar çaba emek ve kan terden sonra öğreniyorsun. hayat sana öğretiyor. aslında o kadar çok şey var ki anlatmak istediğim kelimeler boğazımda düğümleniyor. çok kırgınım sözlük, çok mutsuzum. neden böyle olmak zorunda? neden tam mutluluğu yakaladığımı düşündüğüm anda uçurumdan aşağı yuvarlanırken buluyorum kendimi?.
kafamda deli sorular...

memeleri çok seviyorum : (

kimseye muhtac olmadan yasamak icin insanlarla beraber yasamaktan nefret ediyorum.insanlarla beraber yasamak daha cok ihtiyac ve sorunu beraberinde getirdigi icin bu sorunum hic cozulemeyecekmis gibi hissediyorum.

ders çalışmaktan nefret ediyorum. başıma ağrılar saplanıyor. ağladım ağlıyıcam yakındır. sinirim bozuk sözlük.

sözlük adına ve kendim adına küçük bir not bırakmam gerekti.
sözlüğe gireli çok uzun bir süre olmadı, lakin keyif alarak yazmaktayım. ama özellikle şu son bir haftadır aldığım eleştiriler nedeniyle, entrylerimi azalttım. cinsiyetçilik ve teşhircilik üzerine birkaç kez sözlük yazarları tarafından uyarıldım. yahu ben burada kafa dağıtamayacaksam saksı gibi yaşıyım kendi içimde bir sürü kurallarım olsun öyle devam edeyim hayatıma. sözlüklerin amacı budur. milletin bu ciddiliği, sınırları, sinirimi bozuyor. rahatsızlık duyan yok saysın beni mk. ben aklımdakileri en salt biçimde dökmeye çalışıyorum. sanki başbakanlığın twitter adresine yazıyorum, hayat zaten yeterince keyifsiz, ciddi ve yorucu şurada iki yazdığım şeyde millete batıyor. tipik toplum formları.

canım patates kızartması istiyor, yapmaya useniyorum, annemden istemeye tirsiyorum (zıkkım ye).

ukala insanlara tahammulum kalmadi artik.gerçekten.

ozellikle geceleri tatli krizine giriyorum, hani bir de her tur mekanin kapandigi saatte geliyor bu krizler. tatli niyetinde sabah 4 de midye dolma yiyorum, tek acik mekan kokorecci.

beklemekten hoşlanmam, yani kim hoşlanır ki. ama bugün mal gibi bir sayfanın açılmasını bekledim. öyle durdum bekledim. ben halbuki, ben beklemem ki gereksiz bir sayfa açılmasını. yani bunu düşünmem daha bir değişik oldu. ama sözlük ben son zamanlarda ben değilim pek. çok ciddiye aldım her şeyi. çok düşünmeye başladım. ama o da geçiyor sanırım yavaş yavaş. geçer be sözlük.

bugün hiçbir entry'm silinmedi ve uyarı almadım allah allah bir terslik mi var

kışı çok özlüyorum içim titresin istiyorum. kış sevmeyen konuşmasın benle bahar mutluluğu deli ediyor beni. birde bahar mutluluğunu anlatan sürreal ülker reklamı.

herhangi bir ortama girdiğim zaman kendime, "şu anda mutlu musun? olmak istediğin yer burası mı?"diye soruyorum. cevabım hayırsa ve kendimi rahatsız hissediyorsam azıcık bile tahammül edemeyip kalkıp gidiyorum.