bugün görmedim gerçi ama gördüm...
istiklal caddesi’nde arap ya da iranlı bir kadın, sadece gözlerini açıkta bırakan çarşafıyla poz veriyordu arkadaşına.
türkiye hatırası...
bak, şu gözleri görünen benim ya da ne bileyim...
hani şahan’ın canlandırdığı karakterlerden haber sunan, ismini hatırlayamadım, "gün geçmiyor ki bir gariplik yaşanmasın" diyordu. o kadar çok garipliği gördük yaşadık ki... belki hepsi, herkes normaldir; garip olan benim...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?