bayram

(bkz: bayram kredisi)

(bkz: bayram trafiği)

(bkz: bayramların aslında çok sıkıcı olması)

(bkz: bayram otel)

bugündür..nerede o eski bayramlar dedirtecek bir gündür..sabah namazının ardından bayramlaşmaya geçilir..ramazan bayramı (bazılarına göre şeker bayramı) çocuklar şeker toplamaya çıkar ev ev dolaşarak poşetlerini şekerle doldurur günümüzde pek bir yaılmasada benim çocukluğumda pek bir revaştaydı bol bol toplardık..

nerede o eski bayramlar !

bilecik’ten:

dini bayramlar hemen hemen aynı eğlence ve adetlerle kutlanır. bayramdan önce bütün evlerde bir sevinç ve heyecan vardır. aile içindeki herkese evin büyüğü tarafından yeni elbiseler, giyecekler alınır, en güzel yemekler pişirilir. evin reisi bir gününü ayırarak bu işler için pazara iner.

bayramdan bir gün önce fırınlarda yağlı, susamlı, haşhaşlı, cevizli lokumlar, külçeler yapılır. baklavalar, burmalar, kadayıflar hazırlanır. erkekler o gün işe gitmezler. arife günü hatalı gündür kaza olmasın, kan akmasın diye işe gidilmez. ramazan bayramı arifesinde kurtların, kuşların bile oruç tuttuğuna inanılır. bayram akşamı kadınlar kına yakarlar. sabahleyin erkekler yeni elbiseleriyle bayram namazına giderler.

namaz çıkışında bütün küsler, dargınlar barışsınlar diye bayramlaşma yapılır. en başa köyün en yaşlısı dikilir. ondan küçükler onun elini öper. elini öptürmek için sıraya dizilirler. bu bir sıra halinde devam eder. herkes böylece birbiri ile bayramlaşmış olur. kadınlar ise erkenden kalkarak o sabah hiç suyu alınmamış çeşmeden ve kuyudan su alınır. (zemzem suyu diye) çocuklar ise erkeklerin bayramlaşma yerine yakın bir yerde toplanır. bayramlaşan erkeklerin büyüğü çocuklara şeker dağıtmaya başlar. arkasından ise yaşlılık derecesine göre sırayla erkekler şeker dağıtır. şeker sepetleri mısır soymadığından çocukların anneleri ve babaanneleri tarafından örülür. şeker dağıtımından sonra erkekler mezarlığa giderek geçmişlerinin mezarlarını ziyaret ederler.

kurban bayramında mezarlık dönüşü kurbanlar kesilir. sabah yemeği kurban etinden yapılır. ev içi bayramlaşma dönüşü yapılır. daha sonra el öpme ziyaretleri başlar ve evlerde yemek sofraları hiç kalkmaz. her gelen misafire kurban etinden ve lokumdan tattırılır. şöyle bir söz vardır: bayramda insan dokuz karınlıdır; her gittiği yerde yemeğini yemek zorundadır. gençler salıncaklara biner ve çeşitli oyunlar oynanır. bayram neşe, dostluk kardeşlik, birlik içinde kutlanır.

bayramla$maya ve ramazanin bitmesi sebebi ile icmeye giden yazarlarimiz sebebi ile her daim sozluk icin olumsuz gunlerdir.

(bkz: ulusal bayramlar)
(bkz: dini bayramlar)

(bkz: bayram tatili)

en çok çocukların işine yarayan gün(ler).iki el öpmeye lotodan para kazanmış sanarsınız onları.çikolata,şeker ve tatlı ise cabası.ama siz bir hanımefendi olarak bunları yapamassınız. para verilince ’’istemem yo,yo sağolun!’’ gibisinden laflar daha doğrusu palavralar atarsınız.’’neden şuan çocuk değilim ki!!’’ gibi krizlere sokan günlerdir bayramlar aslında...

(bkz: 1 mayıs)
üstüne basa basa söylenmelidir.1 mayıs bayramdır.önemli gün ve haftalarda yer alacak bir gün değildir.

bayram geldi; işimiz iştir bu aralık;
horoz kanı gibi şarap bollaşır artık.
gel gelelim eşekler de boş gezer şimdi:
oruç gemi ağızlarından çıkar, yazık!

ömer hayyam

günümüzde ne yazık ki sadece tatil ve uyku ifade etmektedir. geleneklerimizi birer birer yitirdiğimizin bir göstergesidir aslında...

dilimize farsçadan girmiştir. "mutluluk, huzur" anlamına gelir. bu bize, iran üzerinden anadolu topraklarına gelen türklerin islam’la ilgili bir takım kavramları farisilerden öğrendiklerini göstermekte. (bkz: abdest)

’’ hiçbir kere hayat bayram olmadı ya da her nefes alışımız bayramdı.’’

güzeldir bayramlar insanlar mutlu olur geçeceğini bile bile.. çocukların yüzü güler ağızda şeker emip cepte harçlık görünce..

babaannelere dedelere gidilerek el öpülen gündür küslerin barışması istenir

insanların savaşla karıştırdığıdır. herkes kıtlık olacakmış gibi alışveriş yapmaktadır. biri onlara dur desindir.

(bkz: 20 ocak 2007)

orhan veli’nin dokunaklı bir şiiri;



kargalar, sakın anneme söylemeyin!
bugün toplar atılırken evden kaçıp
harbiye nezareti’ne gideceğim.
söylemezseniz size macun alırım,
simit alırım, horoz şekeri alırım;
sizi kayık salıncağına bindiririm kargalar,
bütün zıpzıplarımı size veririm.
kargalar, ne olur anneme söylemeyin!

bünyenin unuttuğu ev yemekleri ile hava değişiminin birleşmesi sonucu başka şehirde okuyan öğrencinin midesini bozan günler.