aldırma reis

tek kelimeyle mukemmel bir siir ;

sen icerdeyken ben
sinemalara gittim
bütün filmlerini seyrettim
o sevdigimiz artistin
sen icerdeyken ben
vita kutularinda çiçek yetistirdim
sokakta top oynadim çocuklarla
ayakkabilarimi eskittim
günese karsi durdum sabahlari
geceleri bir basima yildizlari bekledim
annenin gönlüne su serptim
aldirma dedim aldirma
bir sarki söyle bir dilek tut herkes icin
bir ada rüzgari gibi
sürtünerek gec hayata
bir sarmasik gibi tutun
ve deger ver hatiralara
aldirma dedim
sen annesin, aldirma

sen icerdeyken ben
kirami ödedim pijamalarimi giydim
haber bültenlerini izledim
gazetelerden kupon kestim
sen icerdeyken ben
sigara ictim, öksürdüm
otobüse bindim
fotograflarimiza baktim
aciyan yanlarimi körelttim
deniz kiyisinda yürüdüm
manavdan sogan aldim
yeni cikan sarkilari dinledim
kafeste besledigimiz kusu saldim
islik caldim
sen icerdeyken ben
hep uyandim, sayikladim
kanadim boyuna
takvimler aldim
her gün bir yapragini kopardim
deli ayriligin

sen icerdeyken ben
gömlegimi ütüledim
sobada elimi yaktim
bir siir yazdim
bir hercai menekse aldim cicekciden
hani o alnina kader degmis
hani o dudaklarina deniz tuzu dokunmus
hani o erken vurulmus
gencligimiz gibi dagildim
sen icerdeyken ben

bir adini söyleyemedim
söyle bagira bagira
bir yüzünü göremedim
görüs günlerinde
bir de eline degemedim
bir de yüregine
söyle kucaklayamadim bir de
ölümüne

sen icerdeyken ben
kapi kapattim, pencere actim
mutfakta oyalandim
kanepede yattim
hatta bir yolluk aldim odaya
cok da kulak asmadim
cok da koymadi bu bana
alt tarafi icerdeydin
alt tarafi bir yanimi alip götürmüstün
bir yanimi
yani adamligimi
yani gözlerimin ferini
yani canimi
alt tarafi sarkilar ölecekti
alt tarafi kanayacakti kalbim
iste sensiz
iste nefessiz
iste kimsesiz bir sesti alt tarafi
her tarafim

yildizlar yine oradaydi oysa
yazdiklarim
gözden kacan o defter yapraklarinda
bosver 128
hayat bir gemi
yürüt onu göreyim seni
bosver 128a
bosveriyor ya
aldirma reis
reis aldirmiyor ya

bir adini söyleyemedim
söyle bagira bagira
bir yüzünü göremedim
görüs günlerinde
bir de eline degemedim
bir de yüregine
söyle kucaklayamadim bir de
ölümüne

sen icerdeyken ben
vitrinlerin önünden gectim
minibüs duraklarinda bekledim
simitcilerle yarenlik ettim
üstüme bir ceket aldim
el tezgahlarinda kitaplara baktim
sen icerdeyken ben
hic oturup aglamadim
hic karartmadim umudu
hic bulandirmadim onuru
öyle dimdik durdum ortada
iste burada ulan iste burada
böyle burada
hic yikilmadan
hic utanmadan
ve hic unutmadan

sen icerdeyken ben
gülen resmimi yaptirdim
sokaktaki ressama
her zaman yaptigim gibi
buzdolabini ayagimla kapadim
parklarin banklarina adini kazidim
adini kazidim duvarlara
adini, adimin yanina yazdim
hic unutmadim, utanmadim
korkmadim

(bkz: sen icerdeyken ben)