eski sevgilinin ölmesi

yeni sevgilinin olmesinden kismen iyi hadise.

ne kadar aci verse de kimi zaman icgudusel olarak arzulanir boyle bir $ey.sonra insan kendinden utanir, vicdan azabi ceker.

ölen eski sevgilinin zamanında ne vasıflarla sevgili olduğu ya da ne kadar zaman önce sevgili olduğuna göre verilecek tepkilerin değişebileceği olaydır. çok eski bir sevgiliyse "allah rahmet eylesin" diye geçilir, çok eski olmayan ve sevilmiş bir sevgili ise yası tutulur adeta, akla gelir sürekli. yeni ayrılınmış unutulamayan sevgili ise eğer ki işte o zaman intihara kadar gider verilecek tepki. yine de hangi zamandaki sevgili olursa olsun genç yaşta ölmesi çok kötü bir şeydir zira gün gelecek hepimiz toprak olacağız.

ne hal durumda olunurda olsun, anılarınızın çeşitliliği,zenginliği, birikimi, muhteviyatı ne olursa olsun mutlaka önce bir sarsılanılıcak, şok olunacak, inanılmayacak, o’nu en son gördüğünüz hali ve bakışları akla gelicek, kısa bir süre anılara dalınacak sonra da son görevinizi yapmak için koşulacak ya da koşulması gereken üzücü hadise ki insanız hepimiz aksi biraz tedirgin edici belirti kapsamındadır. iyi ya da kötü o insan hayatınıza bir yerden bulaşmış, sizi etkilemiş, mutlu etmiştir.en azından bir zamanlar beğendiğiniz, uğruna değişik çılgınlıklar yaptığınız heycanlar yaşadığınız insandır, hiç mi vicdan yoktur. neyse üzülün hepiniz kısaca.

haftada en az iki kez eskiden beri aliskanlik haline gelmis ortak mekanlarda karsilasip,paylastiginiz onca seye ragmen birbirini hic tanimamis iki insan gibi davranmaya alistiginiz,artik hayatinizda olmayisindan oturu bir uzuntu bile duymadiginiz,ancak bir gun sadece filmlerde olabilecegini sandiginiz bir icgudu ile aradan gecen tek bir kelime bile edilmemis koca bir yilin ardindan sesini duymak istegiyle numarasini tuslamaniz,telefonunun kapali olmasi nedeniyle nedenini anlayamadiginiz bir merakin icinizi kaplamasi,bir kac gun sonra yururken marketin onundeki gazetelerden birinin ilk sayfasinda bir resme gozunuzun takilmasi,gazeteyi elinize alip bir iki saniye goz gezdirdikten sonra elinizi yakmiscasina yere firlatip hizla uzaklasmaniz,omzunuza yaslanip ruhundaki istiraplardan bahsederken sizin "hi hi anliyorum askim,inan hepsi duzelecek" derken aklinizda o an sadece onunla sevismek oldugunu hatirlamaniz,gunler boyu ruyalariniza girip aglayarak cokmutsuzum ne olur benimle gel"diye aglamasi,ortak tanidiklarinizi gorunce sanki onu olduren kendinizmiscesine sucluluk hissetmeniz ve omrunuzun sonuna kadar,ayaklari altindan o sandalyeyi itenlerden biri de bendim dusuncesinden kendinizi kurtaramayacaginiz hissinin surekli kafanizin icinde donup durarak sizi kahretmesi.

(bkz: siktim öldü)

insanı hüzünlere gark eyleyen durum....

iyi ya da kötü ayrılmanın hiç bir fark göstermediği, bir müddet inanmakta zorlanılan, inanılmaz bir acı veren durum.

gazetelerin üçüncü sayfalarında okunulan ölüm haberlerine ne kadar üzülünürse o kadar üzüntü veren hadise.

’’benim yaşlarımda ki biri ölebiliyorsa, bende ölebilirim, hayata daha sıkı tutunmalıyım, daha bilinçli olmalıyım’’ diye düşündürtebilen hadise.