bulent ozcanin $iiri.
bagi$la beni $iir, 
bu yil da yeni yilin umut veren ilk $iirini yazamadim... 
bu ayazda, sokakta evsiz barksiz insanlari du$undum... 
daha dun gune$e aldanip da surgun veren filizi, 
kursagi bo$ siginagina varamayan ku$u, 
bir $iirde okyanusu uc yilda gecen serceyi du$undum... 
dunyanin dort bir yaninda olum gibi buyuyen acligi, 
bitmek bilmeyen sava$lari, 
acili analarin daha da artacagini, 
i$kenceyi, kaybedilmeleri, katledilmeleri; 
olum oruclarini, aciyi, zulmu ve kan emicileri; 
i$birlikcileri, itirafcilari, 
yagli urganlariyla iftiracilari du$undum... 
yeni hiro$imalara gebe dunyayi, 
zevki sefa icinde tepinen 
kapitalizmin insan kanlariyla besili hayvanlarini du$undum... 
uzuldum, agladim, tiksindim... 
ve siktim yumrugumu dag gibi bir ofkeyle 
kavgayi guzel eyleyen emegin onunde saygiyla egildim... 
bagi$la beni $iir, 
bu yil da yeni yilin umut veren ilk $iirini yazamadim... 
                    bağışla beni şiir
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
