anlamsız takıntılar

saçlarıma dokunulması.
ayakkabılarıma basılması.
kışın boynumdaki atkınin çekiştirilmesi.
toplu taşıma araçlarında ve arkadaş ortamında sürekli başıma gelen durum.kazayla dahil olsada bu temaslarda mutlaka aynaya bakma ihtiyaci hissediyorum.

obsesıf kompulsıf bozukluğun halk arasındakı ısmı. çok dert etmeyın nelerını bılıyoruz bu bozuklukların velhasıl o hayran olduğumuz ınsanların yüzlerce takıntıları var.

sağımda yürüyen insanı doğru düzgün dinleyemiyorum, anlayamıyorum diyerek üyesi sahibi olduğum davranış biçimi

herhangi bir ortunun ucunun yukarı dogru falan kıvrılmış olması.

ortu olur perde olur, o duzelene kadar bana huzur yok.

bir ayakkabı yahut terliğin ters donmesi.

bana deseler ki 50 katlı asansoru olmayan bir binanın terasında ters donmuş bir terlik var, 50 katı merdivenle çıkarım hiç problem degil. ama mesela yan marketten sigarayı da telefonla sipariş eden bir insanım özümde.

anlamlı takıntı var mı ki???

(bkz: birinin elini omuzuma atmasi)

kafama dokunulması

bardağımı başkasının kullanması
yatağıma oturulması
kalemlerimin kullanılması(ırzına geçilmiş gibi hissediyorum)
anlamsızca stresliyken baş parmağımın tırnağını oymam.(işaret parmağımla kuvvet uygulayarak)

odanın kapısının tam kapanmayıp aralık kalması

başka birinin gözyaşını silememek

üzerime bir damla da olsa su damlaması

birinin koluma dokunması