babana iğne yaptırıp geleceğiz

anne-babanın dışarı çıkarken, 3-4 yaşlarındaki küçük çocuklarını evde kalmaya ikna etmek için uydurduğu, en işe yarar yalanlardandır. bu aslında öyle basit bir cümle değildir. kimi zaman konu mankeni anne, abla, abi olsa da oldukça yaygın kullanımı olan bir klişedir.

sinemaya, tiyatoya veya önemli bir davete gidilecektir, fakat bulunduğu ortamda beşinci dakikadan sonra zıvanadan çıkma özelliği tecrübeyle sabit olan evin küçük çocuğunu da evde bakıcıyla ya da babaanneyle kalmaya ikna etmek gereklidir. çocukların en çok korktuğu şeyin hastane ortamı ve iğne olduğundan, çocuk bu cümleyi duyunca "ulan arada bi iğne de bana yaptırır bunlar! sapasağlam babama haftada 2 iğne yapıyolar baksana. otur evde çizgi film izle. riske girme" düşüncesiyle evde kalmaya gönülsüz de olsa razı olur.

yine de, öyle 1.de işe yarar, 2.de işe yarar 3.de işe yarar 4.de dayanamaz çocuk. "gelecem ben de ya! iğne manyağı yaptınız babamı. iğneyse iğne sıkıldım evden" demeye başlar.

bugün bile söyleseler hala inanacağım yalandır. iğneden benim gibi korkan bir bünye bu iddianın yüzde 1 ihtimalle bile doğru olma ihtimaline kayıtsız kalamaz.

(bkz: trainspotting)

’’baby dawn’’ babasina iğne yaptirirlarken bir kaç gün aç kalarak ölüyordu.