revak

üstü örtülü, önü açık yer, sundurma. (mimarlık) önyüzü kemerlmeli, arkası körduvarlı, üstü tonoz, kubbe ya da damla örtülü geçit.

(bkz: kabe deki revakların türkiye ye getirilmesi )

revak, sırtı bağlı bulunduğu binaya dayalı, ön cephesi açık, üstü örtülü ve örtüsü sütunlarla ya da payelerle taşınan mekana verilen ad. güneşten ya da yağmurdan korunma amaçlı işlevsel revaklara sundurma adı verilir.

antik yunan ve roma kentlerinde kamu binalarına ve tapınaklara girişte sıklıkla rastlanan revaklar, doğu roma imparatorluğu ile kültürel ilişki sonucu arap-fars kültürüne oradan da selçuklu devleti döneminde türk mimarisine geçen ve anadolu beylikleri döneminde giderek yaygınlaşan bir mimari öge olmuştur.

türk mimarisinde revaklar cami girişlerinde estetik amaçlı kullanılırken, caminin kalabalıktan taştığı zamanlarda namaz kılanların yağmurdan, kardan ya da güneşten korunmasını da temin eder. kâbe'de görülebilecek revaklar osmanlı padişahı ıı. selim zamanında yapılmış, planlarını mimar sinan hazırlamıştır.