antik yunanistan

bugünkü yunanistan toprakları ve çevresinde yaklaşık 1000 yıl süren ve hristiyanlığın güç kazanmaya başlaması sonucu ışıltısını kaybetmeye başlayan tarihî bir dönemdir.

balkanlar’a göç eden yunan kabilelerin kurmuş olduğu yunan şehir devletleri demokrasinin ilk temellerinin atıldığı yerlerdir. eshilos, aristofanes, evripides, sofokles, aristo, eflatun, sokrates, heredot ve ksenofon gibi büyük filozofların yetiştiği atina, sparta, tebai ve nakşa gibi büyük şehirler gerek birbirleriyle gerek o dönemin en önemli güçlerinden biri olan persler ile üstünlük mücadelelerine girmişlerdir.

antik yunan uygarlığının zirveye çıktığı, en çok geliştiği dönemler iskender yönetiminde olmuştur. yunan kültürü içinde bir eğitim almış olan iskender, babası filip’in ölmeden önce hazırlamış olduğu ortamı kaybetmemiş, antik yunan kültürünü batıda makedonya’dan doğuda hindistan’a, kuzeyde fergana’dan güneyde mısır çöllerine kadar yaymıştır.

çok tanrılı din inancının hâkim olduğu, toplumun sınıflara ayrıldığı, tiyatro ve mimarinin o dönemdeki en büyük eserlerinin verildiği antik yunan medeniyetinin gelişimi augustus caesar’ın m.ö. 27 yılında yunanistan’ı achaea eyaleti olarak roma imparatorluğu’na bağlaması ile durmuştur. fakat yine de antik yunan kültürü batı medeniyetlerinin temeli olarak kabul edilir. yunan kültür ve uygarlığının, avrupa’nın birçok yerinde hüküm sürüp kendinden izler bırakmış roma imparatorluğu üzerinde çok büyük etkisi vardır. 14. ve 16. yüzyıllar arasında avrupa’yı etkisi altına alan rönesans hareketinin ve neo-klasik canlanmanın üzerinde antik yunan medeniyetinin büyük izleri görülür.