allah akıl fikir dağıtirken şemsiye kullanmak

"benim aklım bana yeter" mantığıyla bencilliğin tavana vurdurulup ilerleyen zamanlarda vahim sonuçlar ortaya çıkaran durumdur. yapılmaması lazımdır.

genelde aptallar için söyleriz akılsız kalmışlığın ürünüdür...

manisada mesir macunu toplamaya gidenler gibi bir de şemsiyeyi ters tutmuş olanlar vardır bu dağıtım sırasında , onlar herşeyi en iyi bilen yüce varlıklardır , karşılaşırsanız he deyin geçin genelde zararsızlardır.

allahın aklı ve fikri fırlatmaması, yaratırken zaten vermesi durumunda gereksiz bir hareket olduğu görülür.

(bkz: allah akil fikir dagitirken tuvalette miydin)

’insan kendini yaratır’
(bkz: karl marx)

(bkz: allah akıl fikir verirken göte şemsiye sokmak)

akıl ve fikrin gökten yağdığını zanneden kişinin söylemidir.

yapılmaması gereken şeydir. allah akıl dağıtırken yapılabilecek daha hoş aktiviteler vardır. mesela gölde ördeklerle yüzmek. bunu yapmak lazım.

(bkz: allah akil dağitirken msn de olmak)
(bkz: allah akil dağitirken bilgi sözlükte olmak)

(bkz: akıl fikir ofisi)

akıl hastanesinde yatanlara bol bol söylerler bu deyimi.

(bkz: yok ben almam)
(bkz: alana da mani olmam)

düsturunu benimsemektir.

aklın gökten yağdığını zanneden zihniyetin ürünü bir söz öbeğidir.
yani diyeceğim o ki bu cümle ayar vermeye uygun değildir. ayara gelirsiniz mazallah.

(bkz: gökten am yağsa bana sik düşer oda yerden seker götüme girer)

ülkecek yaptığımızı düşündüğüm, hatta bazen emin olduğum şey. ben ve bazı insanlar şemsiyenin delik kısmına gelmiş zavallılarız sadece.