ögrendiginizde önce bir $ok gelir üzerinize. durursunuz.
belalar okursunuz a$ık oldugu ki$iye durmadan; sanki onun suçuymu$ gibi. yerden yere vurursunuz. sonra kriziniz geçince, kendinize acımaya ba$larsınız. acınacak durumda oldugunuz için, a$ık oldugunuz ki$iye çevirirsiniz okları; onu suçlarsınız bu haliniz için. ona ba$lar beddualarınız. sakinle$ince küçüldügünüzü hiç olmadıgınız kadar basit oldugunuzu dü$ündürtür size bu yaptıklarınız. durursunuz; dimdik yürümeye çalı$ırsınız dı$arıda, insanlara unuttum dersiniz, kalbinizi bogarcasına.
nefret etmeye çalı$tıkça seversiniz.
elinize geçe geçe koca bir hüsran dolu a$k geçer.
allah kimseye tecrübe ettirmesin dicem, ama insan illa ki bir defa ya$ıyor bu a$k belasını.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?