tombi

cocukluk yillarimin bir numarali besin maddesidir, findiklidir, fistiklidir, peynirlidir kendileri. zaman zaman gorurum raflarda karnim tok olsa dahi alirim bi kac paket "daha sonra yerim" soylemleri icerisinde.

peynirli olan ce$idi cocukluguma bir yon cizmi$ti.$oyle ki okul yonune gimem gerekirken direk kuruyemi$cinin yonune dogru ilerlerdim.enfes bir lezzeti vardi.fistiklisindan da bi o kadar igrenirdim.
ya$asin tombi!
ya$asin sozlugu gunluge cevirmek!

bir ara piyasadan kaybolduktan sonra fistiklisinin tekrar raflardaki yerini almasi ile eski bir dosta kavusmanin vermis oldugu sevinc ile yeniden tuketmeye basladigim cerez.

cocuklugumuzla birlikte aldigi yeri bir ara piyasadan cikmasina ragmen hic kaybetmemis guzel cerez zira cheetos’a hep tombi demisimdir.

peynirlisi ayak gibi kokardı.ama leziz olduğundanmıdır kokusuna aldırılmazdı.90 larda çocuk olmak

-olm şu ayaklarını bi yıka istersen
-yok anne tombi yiyorum.

bir de ’’ çitoz, çerezza tombiii şimdi vitaminliii’’ şeklinde sözleri olan bir reklamı vardır ki görünüşe göre aklımdan kazınmamış.. başlığı görünce derinlerden geldi hemen. o yıllarda özellikle okul çıkışı markete saldırıp tombi alma furyası hakimdi çocuklar arasında... şimdiyle kıyaslayınca ne kadar... neyse...
(bkz: hey gidi günler)