tin

akil, dimag.

ruh.

kisinin soylediginin bunyede sifir etkisi yaratmasi sonucu olusan ses.
(bkz: tinlamamak)

birtakım fizik ötesi kurucularının, gerçeği ve evreni açıklamak için her şeyin özü, temeli veya yapıcısı olarak benimsedikleri madde dışı varlık.

ingilizce teneke, konserve anlamına gelen kelime ayriyetten (bkz: tin soldier).

arapça’da incir manasına gelen kelime..

(bkz: tin suresi)

(bkz: rin tin tin)

adi ile anilan surede gecmistir.."tin’e ve zeytun’a and olsun"

mufessirlerin iki farkli yorumu mevcuttur.birincisi tin’den kasit yemis agaclaridir.ikincisi ise kutsal mekanlarin kastedildigi seklindedir..

sesli harfi noktasız kullanıldığında, alakasızlığı bildiren lakayit sözcük. (bkz: çok da tın).