sinirlenmek

genellikle bende el titremesi ve can sikintisi seklinde zuhur eden, sik sik basa gelen, en cok haksizliklar karsisinda hissettigim duygu yogunlugu.

sinir sahibinin yapmadigi.

(bkz: sebepsiz yere sinirlenmek)

yaptiklarinin bosa gitmesi,deger gormemesi;bosa kurek cekme hissinde abaran yeri gogu yikma istegi veren hadise.sinirlenmek tutkuya cok benzer bir histir.bu yuzden sevgiliyle yapilan tartismalardan sonra super sevisilir.

dusuncesizce yapilan daha dogrusu yapilmasi beklenen ama yapilmayan seyler icin kizma durumu.

sabrin tasmasi,sukunetin buhar olup havaya karismasi,noronlarin olme durumu.

o an hiç bir şey yapmamak, oturup fırtınanın dinmesini beklemek gerekir. pişman olmamak için..

fırtına dinmeden hemen bir şeyler yapmalıdır ileride pişman olmamak için.

bazı bünyelerde mide ağrısı,gaz sancısı gibi etkiler gösterir.

dozajına göre, akabinde kişi eline geçirdiğini sinirlendiği kişiye/kişilere fırlatabilir.

karşındakinin gözlerini oyma isteği yaratan durumdur.

(bkz: sıyırmak)

sinirlenmenin sonucunda genellikle eşyalar bir tarafa fırlatılır bi yere yumruk atarsın mesela şu anda tv kumandası ofisin bir köşesinde su şişesi kapının önünde. bazen dayanamazsın bunlar az gelir karşındaki kişiye bi yumruk çakarsın bağırırsın söversin rahatlarsın..

zehirleyen durumdur. söylediklerinizin keskinliğinden, karşınızdakinden çok kendiniz zehirlenirsiniz.

vücutta var olan sinirlerden bahsedilmiyo burda. duygusal bi yoğunluk, bir patlama, bir boşalma gibi. mesela "lan hösst" bu duyguların kelimeleridir.

şahsımda gözlerimden yaş gelmesi ile birlikte sonuçlanabilecek durumdur. sanıyorum ki kendimde en nefret ettiğim şeylerden biridir bu. başlarda uzunca bir süre sakinliğimi korurum, ama bir noktadan sonra eğer fazlasıyla sinirlenmişsem- ki çok nadir olur bu- allah yarattı demem yıkarım ortalığı. şu kızgınlık süreci de bana babamdan geçti sanırım, yine en nefret ettiğim şeylerden biridir bu. hiç unutmam, kendisi bir keresinde anneme kızdığı için önemli miktarda bir parayı tekmeleyip asansör boşluğuna savurmuştu. ben henüz sadece kapıları kırmakla yetindim. yani tümüyle kapıyı değil sadece kapı altlarını. korkmayın öyle baltayla falan yarmıyodum lan, hızlıca çarpıyordum dandik tahta kapılardı kırılıyordu. zaten şimdi eskisinden daha kontrollüyüm bu konuda, yapmıyorum artık öyle şeyler.

karakterime yapışan bir anda ortaya çıkan durum. son cümleleri başa alıp elimdeki nesneleri etrafta uçuşturmam sinir kat sayımı indirmeye her zaman yardımcı olmuştur. bu tip ergen hareketler olmadan annemin kırmızıya dönmüş, ortasında sadece yeşil nokta olan gözlerle bana bakması da yetmektedir. anne dedim de annemi özledim a dostlar!