sevgimiz

bir ezgiydi yaşam dudaklarda
ancak tavan arası söylediğimiz
eleleydik sokaklarda
buydu tanrıdan tüm dileğimiz
kalbimiz sevdaya taşıyacak kadara genişti
ve ihaneti alamayacak kadar dar
yürürdük yorulana dek sahilde
yürürdük çengelköy’den üsküdar’a kadar
yitirirdik zaman denen nesneyi
gelince yan yana bir zamanlar
yazık sonbahara uydu sevgimiz
çiçeklerle birlikte soldular..


arif baltacı